Back to School

43 graden vandaag, 41 graden morgen, 43 graden donderdag, 42 graden vrijdag, 27 graden komende nacht - de toevoeging 'erg heet' is bijna een understatement. Wat een hitte zeg. Na nog een aangename maandag en dinsdagochtend, was het wachten op het moment dat ik vandaag het kantoor weer uit zou lopen. In plaats van buiten kwam ik in een voorverwarmde oven van 43 graden terecht. Niet heel erg wanneer je net buiten bent, maar steeds vervelender wanneer je langer buiten bent en steeds warme lucht naar binnen ademt. Hopen op een koel briesje tussen de gebouwen door was er ook niet bij, want het briesje dat er was, voelde nóg eens een paar graden warmer aan. Rustig aan doen dus. Niet te actief doen, en vooral niet te warm eten. "Wat zeg je Tom, niet te warm eten? Had dat even wat eerder gezegd.." Het was allemaal goed uit te houden totdat ik m'n aardappelen, groenten en vlees naar binnen had gewerkt.. Sindsdien voel ik me net een kippetje die gebraden wordt. Wat een kleffe warmte zeg. Ik kan nu al niet wachten op de koude douche morgenochtend en bovenal de airconditioning op het werk! De (waarschijnlijk korte) nacht die er tussen zit, zal ik voor nu maar even naar achteren proberen te verdringen.. Ik kan in ieder geval niet zeggen dat het geen zomer is geweest! ;)

Buiten dit viel er weinig te klagen afgelopen week, en eigenlijk mag ik over de hitte ook niet klagen, want dat overleef ik wel. De afgelopen week begon met een weerzien met Ard en Rolien (van badminton voor eenieder die dit niet weet), die aan het rondreizen zijn in Australië. Nou, ik kan je vertellen dat dit toch raar is, om bekenden te ontmoeten in een totaal andere omgeving. Maar dat maakte het niet minder gezellig. Misschien nog wel gezelliger! Na veel kletsen, wat biertjes en een chicken parma (kip met ham, tomatensaus en kaas), heb ik ze enigszins rondgegidst om buidelratten te zien, foto's te maken van de skyline, van de vuurshow te genieten bij het casino en uiteraard ook om het casino in te gaan. Na zo'n twee en een halve maand in Australië kan ik dus wel zeggen dat ik (naar Ards woorden) een aardige local begin te worden! Met nog een laatste drankje in de pub was het tijd om weer gedag te zeggen, wetende dat de volgende ontmoeting waarschijnlijk weer op de badmintonbaan zal zijn. Dat is toch iets waar ik voorlopig nog niet aan denken wil..

Buiten dat was afgelopen week de week om voor te bereiden voor Summer School. 6 januari is de nieuwe medewerker personeelszaken gestart in ons kantoor, en samen met mijn stagebegeleider en haar hadden we een aardig relaxte week. Niet teveel drukte, lekker muziekje luisteren, weer in het werkritme komen, maar helaas ook zorgen dat iedereen op tijd op Summer School zou zijn. Aangezien ik de tickets had geboekt, kwam ook iedereen naar me toe wanneer een ticket gewijzigd of gecanceld moest worden, wat een drama is dat zeg. Iedere keer weer met de luchtvaartmaatschappij bellen. Iedere keer zo'n 30 minuten aan de telefoon hangen. Iedere keer dezelfde vragen en mededelingen horen aan de andere kant van de lijn, maar dan steeds van een andere medewerker. Nee, een toekomst in een reisorganisatie zit er voor mij niet in.. Hoe dan ook, afgelopen weekend is gebleken dat iedereen op tijd naar Summer School is gekomen en ook weer de geplande vlucht terug kon nemen. En wat een geweldig weekend was dat!

Donderdagavond vloog ik samen met een aantal andere Melbournians af naar Brisbane, om deel te nemen aan de Summer School. Summer School is voor KJ Ross (waar ik werk) vooral bedoeld om de consultants (de software testers) gezamenlijk te trainen, en als extra voordeel is het een heel goede gelegenheid om collega's te ontmoeten. En dat was het zeker! Sowieso was het goed om de collega's van debiteuren en crediteuren te ontmoeten met wie ik erg veel te maken heb en om een inzicht te krijgen in wat onze consultants eigenlijk doen bij de klanten, maar daarbuiten was het ook zeker erg gezellig om buiten de sessies om met anderen te praten en een biertje te drinken. Aangezien we in een of ander baptistisch kamp zaten, moesten we van het terrein af om alcohol te drinken. Dat was echter geen probleem in een pub op een kleine tien minuten rijden. Vrijdags gingen we op eigen initiatief daarheen en zaterdags was in hetzelfde restaurant/pub eerst een diner gepland en bleven we er daarna weer hangen. Om een lang verhaal kort (?) te maken, gisteren heb ik het bonnetje van de avond gezien en die was meer dan een meter lang.. Het was dus zeker gezellig!

Teruggekomen bij ons 'kamp' besloten we dat we niet voor niks onze zwemspullen mee hadden genomen, dus samen met drie collega's zijn we ergens tussen 1 en 2 uur nog een half uurtje gaan zwemmen. Met de temperaturen daar ook zeker niet verkeerd. In Brisbane kan het heel warm en vochtig tegelijk worden, waardoor je erg gaat zweten. Een heel andere warmte dan hier in Melbourne dus. Gelukkig hadden we geluk en bleef de temperatuur op een aangename hoogte hangen.

De nachten waren ook een belevenis op zich. Van donderdag op vrijdag had een collega 's nachts de airconditioning aangedaan, en die bleek ook in onze kamer aan te gaan daardoor. Van verhalen hoorde ik dat het op 12 graden stond, maar dat weet ik niet zeker. Wat ik wel zeker weet was dat zelfs ik 's nachts wakker werd van de kou. Helaas hielp een extra dekentje niet, maar buiten dat sliep ik niet al te slecht. Mijn begeleider kon echter helemaal niet lekker slapen omdat onze derde kamergenoot zijn dekens had gestolen en lag te snurken. Gelukkig kan ik daar aardig doorheen slapen.

De volgende nacht was een stuk beter. Echter weer niet voor mijn begeleider. Buiten opnieuw het gesnurk, was het dit keer ook mij gelukt hem langer wakker te houden, door niet zozeer in mijn slaap te praten, maar gewoon te schreeuwen haha. Wat ik nu wel weer bevestigd kreeg, is dat dat over het algemeen in het Engels gebeurd.. Ergens een goede ontwikkeling, maar toch zou het ook niet verkeerd zijn als ik gewoon lekker in het Nederlands praat en niemand er wat van kan begrijpen.. ;) Gelukkig herinnert bijna niemand zich ooit wat ik zeg (behalve jij dan Anita, toen ik je onbewust je bed uit had laten komen om je vervolgens weer weg te sturen ;) ).

Zaterdagmiddag was het tijd voor de teambuildingsopdracht, genaamd 'The Lost Dutchman's Gold Mine'. Geen slechte titel, en zeker toen ik zelfs 'Tom's Canyon' op het speelbord zag, dacht ik dat dit een geweldig spel zou worden. Gewapend in een met mouwen opgestroopt rood-wit-blauw gehokt overhemd, een hoed en oranje 'sjaaltje' (als een cowboy), werden we overspoeld met vage spelregels voor een dom bordspel, waarin we onder tijdsdruk een strategie moesten bepalen en moesten handelen naar wisselende omstandigheden. Dit gecombineerd met een spelleider die elke 10 seconden om een gemeenschappelijk Yi-Haa vroeg en iedereen altijd overdreven complimenteerde met een excellent, brilliant, exactly, gevolgd door zijn of haar naam, zorgde ervoor dat ik er weinig aan vond. Veel liever had ik iets fysieks in de bossen gedaan waarbij je op elkaar moest kunnen vertrouwen. Andere collega's (waarschijnlijk die het wat beter gedaan hadden dan wij) vonden het echter wel leuk, dus dat zal wel een kwestie van smaak zijn.

Hoe dan ook, buiten dat was het dus zeker een heel geslaagd weekend. Zondagmiddag was het weer tijd om terug te vliegen naar Melbourne, maar ik weet zeker dat ik een aantal collega's en kantoren zal bezoeken wanneer ik rond ga reizen richting Canberra, Sydney, Brisbane en de Goldcoast. Wie weet kan ik nog wat goedkope slaap- en eetadresjes op de kop tikken. Terug in de realiteit nu moet ik zeggen dat ik gisteravond een soort van 'Summer School' ziek was, betekenende dat ik weer zelf moest koken en niet veel anders te doen had dan me alleen op mijn kamer te vermaken, sinds m'n vrienden deze week niet in Melbourne zijn of elke avond moeten werken. Veel liever had ik nog steeds allemaal mensen om me heen! Terug in de realiteit moet ik ook zeggen dat het zo langzamerhand tijd wordt om de warme nacht tegemoet te gaan en te hopen dat ik de slaap een beetje kan vatten. Ik zal het gaan beleven!

Niet veel foto's dit keer. Er is wel een foto van nadat we uit het zwembad kwamen, maar die is te beschamend om de wijde wereld in te gooien..