Footy, vissen en jarig zijn

Het einde van maart is al in zicht, en daarmee komt ook het einde van mijn stage steeds dichterbij. Nog maar vier weken te gaan, voordat ik niet meer elke ochtend mijn standaard wandeling naar kantoor hoef te maken om daar (nog steeds met alle plezier) aan de slag te gaan. Wat gaat de tijd snel! Vorige week woensdag hadden we een kwartaalmeeting. Jullie weten misschien nog wel dat ons bedrijf vestigingen heeft verspreid over het oosten van Australië, dus was het de bedoeling dat iedereen naar kantoor zou komen of zelf in zou bellen op de meeting over de telefoon. Allemaal leuk en aardig - erg boeiend was het niet. De pizza en biertjes op kantoor waren echter wél lekker, en het was goed om weer wat collega's uit Melbourne te zien die ik voor al dan niet langere tijd niet gezien had.

Daarna was het tijd om naar de Victoria Night Market te gaan. Volgens Lisa was dit de laatste, maar achteraf bleek er afgelopen woensdag ook nog een te zijn. Hoe dan ook, het werd wel ónze laatste. Samen met Jacques, Lisa, Tristan en een aantal vrienden van Lisa en Tristan zijn we nog een keer alle eettentjes afgestruind en konden we dus ook nog een keer moeilijk beslissen wat we wilden. Omdat ik niet erg honger had ging ik weer voor een kleine selectie van krokodil, emoe en kangoeroe. Als een slang een krokodil kan eten, kan ik het ook. De Night Markets zitten er nu dus op, maar voor iedereen die ooit op een woensdagavond in de zomer in Melbourne mocht zijn is dit zeker iets wat je niet over kunt slaan!

Aangezien ik de smaak te pakken had en mijn begeleider weer voorstelde om naar de footy te gaan, gingen we de vrijdag daarop weer richting het stadion. Dit keer ging Jacques ook mee en ook mijn begeleiders broer was in het stadion, maar die zat niet naast ons. Vooraf had mijn begeleider ons gewaarschuwd dat zijn broer bekant een hartaanval kan krijgen als hij niet oppast. Nou, het had net zo makkelijk mijn begeleider zelf kunnen zijn. Dit keer speelde North Melbourne thuis tegen Essendon (ook een club uit een suburb van Melbourne), en mijn begeleider is fan van Essendon - dat hebben we geweten. Waar hij de week ervoor nog vrij timide was, kwam er nu om de zoveel minuten een luid 'BALL' uit z'n mond waarbij hij half overeind komend zijn armen de hemel in wierp. Nu zal ik niet proberen uit te leggen wat 'ball' betekent, maar neem van mij aan dat het wel leuk is om in zo'n stadion te zitten waarbij supporters van twee teams door elkaar zitten en meeleven met hun team. De wedstrijd was een stuk aantrekkelijker dan de vorige en daardoor nog leuker om te zien. Jacques vond het, ondanks dat hij amper een sportfan is, ook gaaf om te zien. En gelukkig voor mijn begeleider wist Essendon te winnen. Ik geloof dat ik nu ook wel een beetje supporter ben.

Zoals ik geloof ik al eerder gezegd heb, heb ik Melbourne wel een beetje gezien. Er zijn nog een paar dingen die ik zeker wil zien, maar buiten dat is het altijd een kwestie van bedenken wat we kunnen doen in de weekenden. Nu de zomer over is zullen er minder evenementen en festivals zijn, dus dat maakt het wat lastiger. Vervelen doen we ons echter nooit en voor komende maand zijn er ook nog genoeg dingen om de weekenden mee te vullen. Afgelopen zondag gingen Jacques en ik naar het aquarium. Dit is altijd iets geweest waarbij we twijfelden of we het moesten doen - we hebben immers wel vaker aquariums gezien, maar nu Jacques een baan heeft en dus inkomen, besloten we het erop te wagen. En dat was leuk! Ik zal niet zeggen dat het een pre is om te zien als je in Melbourne bent, maar de vissen die je ziet zijn mooi als altijd en de koningspinguïn was weer wat anders dan de kleine pinguïn die we in St Kilda zagen. Wat een beesten. Het enige nadeel was dat je er in 1 uur en 3 kwartier wel doorheen bent en dat je daarvoor wel een aardig bedrag moet neerleggen.

Afgelopen week was de week van de verjaardagen! Dinsdag werd Tristan een jaartje ouder en vrijdag was het de beurt aan mezelf. Tristan nodigde ons uit in een Italiaans restaurant om zijn verjaardag te vieren. Daar hebben we een tijd gezeten (terwijl het steeds leger werd) en heb ik weer wat nieuwe vrienden van hem en Lisa leren kennen. Het was gezellig en lekker! Vrijdag had ik zelf wat drank en eten (voor in de oven om het makkelijk te houden) ingeslagen en een aantal vrienden uitgenodigd na het werk. De nacht begon met een telefoontje van mijn ouders om 12 uur (zoals verwacht) en gelukkig had ik daarna het idee om mijn telefoon op stil te zetten (wat ik eigenlijk altijd doe), want mijn zussen en zwagers hadden het leuke idee om mij elke 2 uur wakker te bellen om me te feliciteren (lang leve het tijdsverschil). Dat is dus mooi niet gelukt 8)

's Ochtends kon ik eindelijk de envelop openmaken die ik uit Nederland had gehad en al anderhalve week geleden bezorgd was. Nu heb ik alle kerstkaarten kunnen vervangen door verjaardagskaarten en de kerstklok voor ballonnen (in de kleuren van de Nederlandse vlag). Bedankt allemaal nogmaals! :) Bovendien hebben mijn ouders me twee kaartjes voor de Soldaat van Oranje gegeven voor als ik terug ben (zodat ik terug kom). Daar zijn we eerder geweest en normaal vind ik 1x genoeg voor een musical, maar deze wil ik graag nog een keer zien. Heel erg bedankt dus mam en pap! Nu wel snel een Nederlandse vriendin zoeken die mee wil..

Op het werk stonden we even stil bij mijn verjaardag door een makroon te eten en een drankje te drinken. Daarna kwamen Jacques, Camille, Enrico, Lisa, Tristan, Silvia, Valeria en later ook Liuda (de laatste 2 ken ik via Lisa en Tristan) bij mij thuis om het te vieren. Dat was gezellig! Bovendien heb ik een paar mooie cadeaus gehad zoals drie verschillende soorten Coopers (Australisch bier), een sjaal van Essendon (het footy team waar mijn begeleider fan van is) en ovenwanten met Australische prenten erop. De foto hebben jullie waarschijnlijk wel op Facebook voorbij zien komen.. Minder puntje was dat Valeria per ongeluk rode wijn omstootte op het tapijt - die vlek zit er nu nog. Gelukkig hebben we wel een hele berg zout erop gegooid waardoor het een stuk minder erg is al, maar mijn huisbaas wil het er graag helemaal uit hebben dus ik ben op dit moment bezig om een vlekkenverwijderaar te regelen. Dat wordt nog een prijzig grapje, maar Valeria had al aangeboden om de kosten te vergoeden dus we zullen even kijken hoe we het precies doen. Hoe dan ook, 's avonds wilden we uitgaan, maar dat blijkt vrij lastig te zijn in Melbourne op vrijdag. De clubs hebben vaak geen zin om mensen binnen te laten blijkbaar, want er was vaak een smoes om ons buiten de deur te houden. Uiteindelijk belandden we in een soort pub/club in St Kilda, waar het wel nog leuk was. Voel me dus echt een jaar minder jong. Het is toch een speciale manier van je verjaardag vieren, zo aan de andere kant van de wereld!

Zaterdag hebben we met een select groepje nog een soort van onze verjaardag opnieuw gevierd (Tristans en mijne). Of dat was in ieder geval het excuus om tortilla's te maken en uit te gaan. Dit keer met meer succes om gewoon ergens binnen te komen. Dus afgelopen week was een week waarin aardig wat gevierd werd! Dat begon trouwens al vorige week zaterdag, toen Silvia, Jacques en ik het idee hadden om even 'wat te drinken' in de stad, maar dat liep ook uit op een vrij lange nacht.

Vandaag was dus een dag om eens lekker lui te doen. Uitgeslapen, laat ontbeten en geluncht, en nu mijn blog schrijven. Straks gaan Jacques en ik bij Camille eten. Vrijdag was haar laatste werkdag en nu zal ze komende woensdag naar Adelaide vertrekken voor een proefperiode voor een baan in de architectuur. Ze ziet het niet heel erg zitten omdat het vrij geïsoleerd ligt, maar ze gaat het toch proberen. Binnenkort moeten we dus afscheid nemen van Camille (al dan niet voor langere tijd), met wie we toch al sinds oktober omgaan! Als het aan mij ligt moeten we maar een goed(koop) restaurantje pakken dinsdag, maar dat moeten we nog even bespreken.

Dat was het weer voor deze keer. Je kan merken dat de zomer voorbij is, want het is nu (om 8 uur) al een tijdje pikdonker. We moeten nog avondeten, maar voor mijn gevoel is het nu rond 11 uur haha. Nog een avondje voor de boeg dus. Bijgevoegd weer wat fotootjes en nogmaals bedankt allemaal voor de verjaardagsfelicitaties, -kaarten en -cadeaus!